In 1177 B.C., marauding groups known only as the “Sea Peoples” invaded Egypt. The pharaoh’s army and navy managed to defeat them, but the victory so weakened Egypt that it soon slid into decline, as did most of the surrounding civilizations. After centuries of brilliance, the civilized world of the Bronze Age came to an abrupt and cataclysmic end. Kingdoms fell like dominoes over the course of just a few decades. No more Minoans or Mycenaeans. No more Trojans, Hittites, or Babylonians. The thriving economy and cultures of the late second millennium B.C., which had stretched from Greece to Egypt and Mesopotamia, suddenly ceased to exist, along with writing systems, technology, and monumental architecture. But the Sea Peoples alone could not have caused such widespread breakdown. How did it happen? In this major new account of the causes of this “First Dark Ages,” Eric Cline tells the gripping story of how the end was brought about by multiple interconnected failures, ranging from invasion and revolt to earthquakes, drought, and the cutting of international trade routes. Bringing to life the vibrant multicultural world of these great civilizations, he draws a sweeping panorama of the empires and globalized peoples of the Late Bronze Age and shows that it was their very interdependence that hastened their dramatic collapse and ushered in a dark age that lasted centuries. A compelling combination of narrative and the latest scholarship, 1177 B.C. sheds new light on the complex ties that gave rise to, and ultimately destroyed, the flourishing civilizations of the Late Bronze Age―and that set the stage for the emergence of classical Greece.

Το 1177 π.Χ. ομάδες επιδρομέων, γνωστές με το όνομα «Λαοί της Θάλασσας», εισέβαλαν στην Αίγυπτο. Ο στρατός και το ναυτικό του φαραώ κατάφεραν να τους νικήσουν, όμως η νίκη αυτή εξασθένησε τόσο πολύ την Αίγυπτο, ώστε σύντομα περιέπεσε σε παρακμή, όπως και οι περισσότεροι γειτονικοί πολιτισμοί. Ύστερα από αιώνες μεγαλείου, οι πολιτισμένοι λαοί της Εποχής του Χαλκού γνώρισαν ένα απότομο και κατακλυσμιαίο τέλος. Αρκετά βασίλεια έπεσαν σαν ντόμινο στη διάρκεια μόλις λίγων δεκαετιών. Εξαφανίστηκαν οι Μινωίτες και οι Μυκηναίοι. Χάθηκαν οι Τρώες, οι Χετταίοι και οι Βαβυλώνιοι. Η ακμάζουσα οικονομία και οι θαυμαστοί πολιτισμοί που βρίσκονταν στο απόγειό τους στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ. και εκτείνονταν από την Ελλάδα μέχρι την Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία, ξαφνικά εξαφανίστηκαν, μαζί με τα συστήματα γραφής, την τεχνολογία και τη μνημειώδη αρχιτεκτονική τους. Όμως, οι Λαοί της Θάλασσας δε θα μπορούσαν από μόνοι τους να προκαλέσουν τέτοια εκτεταμένη κατάρρευση. Τι συνέβη στην πραγματικότητα;

Ο συγγραφέας σκιαγραφεί ένα λεπτομερές πανόραμα των αυτοκρατοριών και των παγκοσμιοποιημένων λαών της Ύστερης Εποχής του Χαλκού και δείχνει ότι, ακριβώς λόγω της αλληλεξάρτησής τους, επισπεύστηκε η δραματική τους κατάρρευση και εισήλθαν έτσι σε μια σκοτεινή εποχή που διήρκεσε αιώνες.

Το 1177 π.Χ. – ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ρίχνει νέο φως στις πολύπλοκες σχέσεις που ευνόησαν την άνοδο και τελικά οδήγησαν στην καταστροφή τους προηγμένους πολιτισμούς της Ύστερης Εποχής του Χαλκού – ενώ αποτέλεσαν το έδαφος για την ανάδειξη της κλασικής εποχής στην Ελλάδα.